Laten we eerlijk zijn: het heeft veel te fucking lang geduurd voordat de anabolenblockbuster van Microsoft de kop op heeft gestoken. Maar eindelijk is het dan zover, we mogen weer aan de slag met de dames en heren die het opnemen tegen het opgepompte tuig van onder de aardkorst. Whip your chainsaws out, we gaan weer als vanouds vlees verwerken in Gears of War 4!
Kutleven Revisited
In deeltje 4 van de reeks zijn we ondertussen alweer 25 jaar verder verwijderd van deel 3. De oorlog is voorbij, maar alles is verre van cool op de planeet Sera nadat de Imulsion Countermeasure werd gebruikt. Want naast dat het alle Lambent en overgebleven Locust heeft uitgeroeid heeft het ook de brandstof (genaamd Imulsion) waarop de planeet voornamelijk draaide compleet opgebrand. De mens moest nieuwe manieren zoeken om te overleven en heeft daar drastische maatregelen voor moeten nemen.
To make matters worse, zijn er na de voorheen uitgebroken Lambent Epidemie nog maar een paar honderd mensen over op de planeet. Daarnaast maken de allesvernietigende ‘Fire Flares’ als side-effect van de Countermeasure het ook niet veel aangenamer, een soort van enorme vuurtornados die het landschap verwoesten. Daarom heeft de COG (Coalition of Ordered Governments, spreek uit als cock) besloten om de overgebleven mensen op te sluiten in steden omringd door enorme muren met een niemand erin/niemand eruit policy… Voor de mensheids ‘eigen bestwil.’
Natuurlijk zijn er een aantal hooligans genaamd de ‘Outsiders’ die zoals het al zegt, weigeren om zo te leven. Ze leven buiten de muren en gaan dus af en toe shoppen voor de nodige producten in de COG settlements, wat ze uiteraard niet in dank word afgenomen. En daar begint jouw verhaal als James Dominic (JD) Fenix, de zoon van de vorige protagonist Marcus Fenix.
Oud en vertrouwd in een leren 90’s jasje
Je wordt onmiddelijk in een wereld geslingerd die alleen maar Gears ademt, je voelt je gelijk thuis als je de vorige delen een spin gegeven hebt. Vooral het moment dat je de eerste Fire Flare inloopt, besef je de epische, overdreven schaal waarop deze game zijn fundering bouwt. Schwarzenegger, Stallone, Van Damme, Statham… Eat your heart out while sucking a dick!
Kort na een serie events zoals alleen amerikaanse films uit de jaren ’90 dat kunnen en een bak aan gortdroge humor waar de Cinnamon Challenge nog makkelijk bij lijkt, loop je tegen de eerste gedrochten aan. Heel de Outsider Village word zo snel leeggeplukt door deze zwerm aan beesten, dat ze de naam ‘The Swarm’ krijgen. Jij blijft over met je maatjes Del en Kait, waar je samen mee gaat uitzoeken waar deze bedreiging vandaan komt en waar je familie en vrienden zijn. En ja jongens en meisjes, dit hele epische verhaal kan je samen beleven met een vriend of vriendin in co-op modus!
Viezerikken van vijanden
En manmanman, wat zijn deze beesten weer afzichtelijk. Ze hebben wat weg van insecten, en om het makkelijk te maken ook nog eens allemaal lekker voor de handliggende namen. Zo heb je bijvoorbeeld de Snatcher (wait for it…), een beest met een soort vagina op zijn buik waar lichtgevende piemels uitkomen die je probeert op te slokken. Of de Pouncer, die lichtelijk rapey overkomt door als hij de kans krijgt bovenop je te duiken met alle gevolgen van dien… (en dat is overlijden, geen abortus viezerik. Ik hoorde je wel denken.)
Er zijn natuurlijk ook wel weer van die ongeïnspireerde anabooltjes die meer weghebben van de Locust en de Lambent, maar het zou ook geen Gears zijn als daar geen plaats was voor gemaakt. Ik heb het al eerder gezegd, maar de game voelt voor het grootste gedeelte simpelweg lekker vertrouwd. De vijanden zijn uitdagend als je op de juiste moeilijkheidsgraad speelt, maar er is ook goed van het verhaal te genieten als je hem een tikkie lager zet. Voor ieder wat wils!
Kwaliteit die je voelt en ziet
De characters voelen log en zwaar aan, het aimen en de impact geeft het gevoel dat je ook daadwerkelijk schade doet met de wapens die je draagt… Het ademt de triple A-kwaliteit die we gewend zijn van de gorey shooter. Het is natuurlijk van uiterst belang in Gears dat je gebruik maakt van het coversysteem, anders is de garantie dat je in leven blijft niet heel groot.
Ik moet wel zeggen dat er niet echt iets baanbrekends qua gameplay is bijgekomen. Er is eigenlijk niet echt iets noemenswaardigs te benoemen wat ik de naam next-gen zou geven. Het is ook niet persé een slecht ding, werkende formules in stand houden kan ook prima zijn.. Maar van Gears had ik het eigenlijk wel een beetje verwacht als zo’n tekenende franchise voor de Xbox.
Visueel ziet de game er prima uit, het kan net zoals zijn voorgangers kan het hartstikke goed meekomen. De armors zijn weer shine shine, de omgevingen sfeervol vormgegeven en de executions gory als ever tevoren. Vooral de Fire Flare segmenten zijn erg dope gemaakt, ik geniet er keer op keer van. Het is dezelfde lineaire rollercoaster als voorheen, alleen is er een schepje crazyness op gegooid.
Ik moet wel zeggen dat sommige textures van heel dichtbij een beetje slordig zijn gemaakt, of soms niet helemaal goed lijken te laden. Het valt gewoon op tussen de met vlagen zwaar indrukwekkende omgevingen en dat maakt het gewoon een grote zonde.
Huilbuien en bloedende rectums
Naast het verhaal is de supercompetitieve Versus-mode minstens even belangrijk voor de franchise, en zelfs deze voelt erg vertrouwd. Oude gamemodes zoals Warzone, Guardian, Execution, Escalation en King of The Hill zijn uiteraard weer van de partij, maar daar zijn nu Arms Race en Dodgeball aan toegevoegd.
In Arms Race word je opgesplitst in twee teams en race je na elke drie kills door het complete arsenaal heen totdat je alle wapens hebt gehad. In Dodgeball moet je het complete vijandige team zien uit te schakelen en de tegenstander vice versa, maar na elke kill die gemaakt word respawned een teammaat van het desbetreffende team. Geloof mij maar op mijn woord dat dit aardig intense potten op kan leveren!
Als je als noobie binnenkomt in de hardcore Gears scene, moet je wel begrijpen dat je vaak tegen mensen speelt die dit al jaaaaaaren spelen. Deel 4 speelt voor hun hetzelfde als deel 1, en aangezien er weinig veranderd lijkt te zijn ten opzichte van de vorige delen is het voor hen kinderspel. Ze zeggen dat oefening en vooral véél geduld kunst baart, maar besef dat deze mensen jou zonder genade én zonder lube in de kakker batsen. Een vaak lange, pijnlijke rit die waarschijnlijk pas bevredigend aanvoelt als je anus al is opgerekt tot een slap elastiekje… Just sayin’, don’t kill the messenger!
De vijftig golven van ellende
De populaire Horde mode kan natuurlijk ook niet missen, alleen is hij wat uitgebreider gemaakt in zijn huidige 3.0 vorm. Net als voorheen moeten we coöperatief knokken tegen maar liefst 50 golven aan vijanden in al vormen en maten, alleen krijg je hier wat meer vrijheid.
Je plaatst aan het begin van de match je ‘Fabricator’, waarvandaan je wapens, traps en turrets koopt. Je krijgt volledige vrijheid om te kiezen waar je deze traps en turrets plaatst op de map, maar je moet ze wel kunnen kopen met credits uiteraard. Deze credits verdien je door middel van het uitschakelen van vijanden. Hoe groter en gevaarlijker de lillekerd, des te meer creds je krijgt. Real easy!
Er zijn 5 classes waar uit te kiezen valt: Engineer, Heavy, Sniper, Scout en Soldier. Al deze classes hebben hun eigen voordelen en zwakheden, dus is het van het grootste belang om hier met je teammaten een goede balans in op te maken.
Per klasse zijn er ook een hoop abilities die te upgraden zijn met kaarten die te halen zijn uit zogenaamde ‘packs’, die je kan kopen met ingame doh of door je real-life portemonnee te trekken.. En daar ben ik dus geen fan van, vooral niet als deze tyfuspacks ook nog eens echt een hoop ingame geld kosten. Parents, hide your wallets; kindplunderings liggen om de hoek.
https://www.youtube.com/watch?v=ji2aU4EdQww
Conclusie
Gears of War bouwt met deeltje 4 stabiel verder op de oude, vertrouwde fundering die ze al hadden. Er is errrrug weinig veranderd, maar waarom een werkende formule veranderen alsie goed is right? Het verhaal is weer lekker ‘Die Hard’, de characters als ‘The Expendables’ en de grappen cornier dan een 500.000 meter hectare maïsveld.
Een vermakelijke co-op modus, een stabiele multiplayer en Horde mode die beter is als ooit tevoren.. Kortom, als je altijd al een Gearhead bent geweest is dit een blinde koop. Uiteraard ook leuk voor nieuwelingen, die moeten zich alleen voorbereiden op enkele weken bloed poepen als ze de multiplayer induiken.
[mbYTPlayer url=”https://www.youtube.com/watch?v=ji2aU4EdQww” opacity=”.5″ quality=”medium” ratio=”auto” isinline=”false” showcontrols=”false” realfullscreen=”true” printurl=”true” autoplay=”true” startat=”3″ mute=”true” loop=”true” addraster=”true” stopmovieonblur=”false” gaTrack=”false”]
