Vorig jaar werd voor het eerst de Chronicles reeks van Assassin’s Creed geintroduceerd. Een 2,5D sidescroll platform avontuur met sluipmoordenaars in de hoofdrol. Rowdy had de eerste telg, genaamd China, gespeeld en was niet zo zeer onder de indruk van deze nieuwe insteek. Zal het tweede deel in dit drieluik hem wel bekoren, of is het meer van hetzelfde? Je leest het in deze review van Assassin’s Creed Chronicles: India.
Assassin’s Creed is alweer een langlopende serie, met flinke hoogtepunten maar ook dieptepunten. De afgelopen jaren is de serie een jaarlijkse titel geworden, maar dit zorgt er tevens voor dat de scherpte van de games is verdwenen. Hoe vermakelijk ook Unity en Syndicate waren, het was allemaal stukken minder als voorheen. Gelukkig heeft Ubisoft aangekondigd om in 2016 geen volwaardig nieuwe Assassin’s Creed uit te brengen en wil meer tijd in de franchise stoppen om er weer een topgame van te maken. Het gerucht gaat wel dat we een remake gaan krijgen van het allereerste deel, maar dit is nog steeds niet bevestigd. Gelukkig kunnen ze nog wel even door met de Chronicles reeks en daar gaan we het nu over hebben.
Een dag die als een nacht verdwijnt
Assassin’s Creed Chronicles: China verscheen vorig jaar voor elk denkbaar platform en zou een trilogie worden. In de eerste instantie zouden de twee vervolg games in 2015 verschijnen, maar op de een of andere rare manier is dit toch anders geworden. De Chronicles reeks stamt uit de tijd van de Season Pass van Unity en dit moest je tevens zien als een tussendoortje voor andere volwaardige Assassin’s games. Over China was ik helaas minder te spreken, want het was gewoon Prince of Persia maar dan zonder Prince en met Assassin’s. Niet alleen de gameplay was behoorlijk basic, maar het verhaal was te dun voor een Assassin’s game en dit alles was gegoten in oppervlakkige gameplay. Helaas verandert er met de komst van India weinig aan deze aspecten…
Liefde leid je tot het eind
In Assassin’s Creed Chronicles: India spelen we als Arbaaz Mir, een sluipmoordenaar die in de tijd leefde van het Britse bestuur in het Indië van de 19e eeuw. De Assassin’s zitten natuurlijk verspreid over de hele wereld, dus ook in Indië. Ook hier zit de bevolking diep in de stront en wordt de boel geteisterd door de soldaten van de Oost Indische Compagnie. Het is dan ook niet wonderbaarlijk dat er tempelieren in de gelederden van de compagnie zitten en laat het de taak zijn van Arbaaz om hier een stokje voor te steken.
Ondanks dat India een ander verhaal en een andere agenda heeft dan China, is het verhaal ook het enige verschil wat je in de game zal vinden. Ondanks dat in deze game het verhaal nogmaals erg dun is te noemen, is er wel meer tijd ingestoken en voelt het in ieder geval sfeervoller aan dan zijn voorganger.
Nee, het leven spaart je niet
Grafisch was China een mooie game te noemen. Met zijn waterverf achtige stijl en 2,5D perspectief was de game voor het oog een mooie verademing te noemen. Ook dit vindt je terug in India, want ondanks de verandering van setting is het grafische aspect niet veranderd. Dit is ook niet verwonderlijk aangezien dit alles op dezelfde engine is gebouwd. Dankzij de setting ziet India er wel een stuk kleurrijker en lichter uit dan zijn voorganger waardoor je misschien wat positiever door de game heen spurt.
Helaas is er qua gameplay weinig verandert ten opzichte van China. Het is en blijft een sidescrolling platform game die je dus kunt vergelijken met de oude Prince of Persia games. Dus opnieuw moet je levels doorlopen welke gevuld zijn met tegenstanders. Deze kun je door de 2,5 dimensie al sluipend en ongezien om het leven brengen. Mocht je alsnog gespot worden kun je ook gewoon de vijand te lijf gaan met je zwaard. Helaas kent India daardoor ook dezelfde problemen als China, want de controls voelen op bepaalde momenten niet lekker aan en intuitief aan waardoor je tijdens gevechten en platform actie nog wel eens, op een irritante manier, je dood tegemoet komt.
Soms geluk en soms verdriet
Ondanks de nieuwe en mooiere setting en het ietwat betere verhaal is er weinig moeite gedaan om India te onderscheiden van China. Ondanks dat de nieuwe hoofdrolspeler over nieuwe gadgets en wapens beschikt, is dit alleen maar een cosmetische verandering. De uitwerking van deze zaken zijn namelijk precies hetzelfde gebleven, want throwing knives hebben bijvoorbeeld dezelfde werking als chakrams (werpsterren uit Indië, jeweettoch). Een grote gemiste kans naar mijn mening, want hierdoor voelt de game hetzelfde aan als zijn voorganger en voelt dit alles gewoon aan als een soort DLC van China in plaats van een losse, nieuwe game.
Toch zijn er wel een paar nieuwe positieve punten te noemen aan Assassin’s Creed Chronicles: India. Zo kent de game een veel langere spelduur als zijn voorganger, zijn missies eventueel opnieuw te spelen op hogere moeilijkheidsgraden en krijg je naar gelang van tijd toegang tot nieuwe challenge rooms. Hier is het de bedoeling om je skills te testen en om te kijken hoe goed jij bent in het platform klim en klauterwerk in de game. Het is dan weer jammer dat je met dit soort zaken geen bepaalde nieuwe items of dingen vrijspeelt, waardoor er niet echt een bepaald gevoel van beloning ontstaat. Je doet dit alles dus stiekem voor de “kat z’n kut”. Jammer de bammer!
Conclusie
Oke, Assassin’s Creed Chronicles: India is vermakelijk en mocht je het voorgaande deel “the Bomb” vinden zal je nu ook niet teleurgesteld zijn. Toch moet ik eerlijk bekennen dat dit tweede deel in de spin-off reeks nog steeds tegenvalt en zeker niet zal verrassen. Het doet precies hetzelfde als het eerste deel met een aantal kleine cosmetische veranderingen in een nieuwe setting met een iets beter verhaal. En ondanks dat het platform element best vermakelijk kan zijn, wekt de game ook aardig wat frustratie op tijdens het gamen.
Voor die 10 euro, wat de game kost, haal je een aardig spelletje in huis maar daar is alles ook mee gezegd. India krijgt vanwege zijn spelduur en aardige verhaallijn dan ook een iets beter cijfers als zijn voorganger. Het is nu alleen nog hopen dat het laatste deel in de trilogie, wat zich af zal spelen in Rusland, de boel nog een beetje omhoog kan krikken. Ik vrees ervoor, aangezien Ubisoft heeft gekozen voor een gemakzuchtige ontwikkeling van de serie, en dit is jammer omdat het idee flink wat potentie bevat. Ach ja, we zullen het zien wat de toekomst gaat brengen.
