Het leven in de onderwereld kent ongemakken. Dat geldt niet alleen voor topcriminelen die op de voet gevolgd worden door politie en justitie, maar ook voor Zagreus (prins van de onderwereld). Deze knakker is ontzettend ongelukkig in de onderwereld en daarnaast ook nog eens onsterfelijk. In Hades is het zijn taak om te ontsnappen uit de onderwereld en voet te zetten op het aardoppervlak. Of deze succesvolle PC titel ook voet op de grond weet te krijgen op de Xbox series X (en andere consoles) lees je in de onderstaande review!
Stel je bent gevangen in de onderwereld en je hebt een onsterfelijk leven in het vooruitzicht, dan wil je op een gegeven moment toch op onderzoek uit. Al is het maar omdat je moeder (Persephone) op het aardoppervlak woont en je nog het een en ander te bespreken hebt met haar. Dan komt op den duur het plan om te ontsnappen vanzelf. Dat is het leven van Zagreus. Zijn vader, Hades genaamd, is de koning van de onderwereld en vind dit geen strak plan. Sterker nog hij wil iedere ontsnappingspoging een ware hel voor jou maken. Dat komt echter prima uit, want daarmee is het gameconcept voor Hades geboren.
Hades is een succesvolle roguelite game die het afgelopen jaar al is uitgekomen op de PC en Nintendo Switch. De game heeft nu dan nu eindelijk zijn weg gevonden naar de Xbox series X | S, Playstation 5 en vorige generatie consoles. Zoals bij het een roguelike-game betaamt, verloopt iedere ontsnappingspoging anders met andere gevechten, kamers en items. Na je run neem je een aantal zaken mee om beter ten strijde te trekken in de volgende pogingen die je gaat wagen. Je thuisbasis in de onderwereld is waar je je uitrust met de nodige wapens en upgrades die je nodig hebt in deze strijd. Na iedere poging keer je terug om in een volgende run beter op pad te gaan, en daarnaast is de game ook lekker uitdagend en zal je veelvuldig het loodje leggen.
Het Griekse steunpakket
Gelukkig is Hades gebaseerd op Griekse mythologie en staan er flink wat Goden klaar om je te helpen tijdens de diverse runs. Denk daarbij aan Zeus, Poseidon, Dionysis en nog een flink aantal van dit soort bekende namen. Aan het begin van je run krijg je een van de krachten (boons genaamd) van hun, maar gedurende de run breidt dit zich uit, samen met extra gezondheid, upgrades van je wapens of goud en andere items. Iedere kamer is goed gevuld met vijanden, potten, traps (zoals lava of turrets die schieten als je op een schakelaar staat) of een (mini-)bossfight. Na iedere kamer krijg je een beloning en zodoende wordt je sterker en sterker tijdens je run.
Met een oneerbiedige term zou je Hades een hack and slash game kunnen noemen, maar dat roept bij mij de associatie met hersenloos button bashen op. Echter zit het gevechtssysteem wel simpel in elkaar, maar daarmee is het niet eenvoudig. Ieder wapen heeft zijn gewone aanval, special aanval (vaak iets langzamer maar krachtiger en/of met meer range), dash + aanval en je hebt een “cast” wat je kunt vergelijken met een soort spreuk voor langere afstand. Met de eerder genoemde “boons” kun je al deze dingen upgraden met meer schade, bepaalde effecten (dronken, bevroren, zwak, enz) en nog veel meer. De combinaties en keuze in boons gedurende een run zorgen ervoor dat iedere run anders aanvoelt. Van een sterke “glass cannon” tot aan een healthy tank. In essentie ben je hetzelfde personage met dezelfde soort aanvallen, maar het voelt toch steeds wat anders.
Terug naar de tekentafel
De controls werken prima, op een kleine aantekening na. Je wordt nogal geholpen met mikken (auto-aim) en dat is vaak nuttig in verband met hoe hectisch de gevechten vaak kunnen zijn. Echter wil je af een toe aanvallen/projectielen deflecten met een slag, waarbij Zagreus meer oog heeft voor de vijand en ik alsnog een raket moet koppen. Gelukkig is het spel voornamelijk hakken met een zwaard door boter en voelt het in het grote geheel prima.
Gedurende je ontsnappingspoging kom je verschillende personages tegen, zal je bazen moeten bevechten en trotseer je flink een aantal gevarieerde gebieden. Echter grote kans dat het in je eerste poging zover niet komt en dat je al snel afgemaakt wordt. Gelukkig ben je “onsterfelijk”, waardoor je vanaf het begin thuis opnieuw kunt beginnen. Echter veel van de valuta neem je na je run gelukkig mee naar huis, en kun je het hier weer slim investeren in nieuwe wapens en upgrades voor je volgende runs.
Leven na de dood
Thuis in de onderwereld kun je je voorbereiden op je volgende run. Je kunt met de vele personages kletsen om de nodige lore en verhalen te horen en je valuta uitgeven om je krachten te versterken, je band met je vrienden op te voeren en items te krijgen, je huis uit te breiden (cosmetisch) of versterking voor je volgende run toe te voegen, zoals fonteinen waar je kan herstellen, potten waar goud te vinden tijdens je run of je kunt je wapens versterken. Hades voert dit soort upgrades geleidelijk door, waardoor je langzaam maar zeker voortgang maakt tijdens je runs. Het geeft je dat ultieme “nog een keer” gevoel, want je weet dat er steeds meer te ontdekken is en dat je elke keer weer wat sterker bent geworden.
En er is genoeg om naar uit te kijken en te ontdekken, zelfs na de 30+ runs die ik er op het moment op heb zitten. Nog steeds zijn er gesprekken en verhalen die ik nog niet heb gehoord en bouw ik relaties op met de personages om meer achtergrond van ze te ontgrendelen. Daarnaast ontdek ik zelfs in deze runs af en toe nog nieuwe (mini-)bossfights. Er is ook, nadat je voor het eerst het aardoppervlak heb bereikt, nog genoeg motivatie om Hades te blijven spelen met compleet nieuwe uitdagingen die je aan kunt gaan.
Hittebestendig
Nadat je voor het eerst het spel heb uitgespeeld, ontgrendel je de heat mode. In deze mode kun je uitdaging voor jezelf aanpassen en daarnaast natuurlijk ook meer middelen verdienen om upgrades mee te kopen. Via een menu kies je hoe jij het uitdagender wil hebben. Voeg daarbij toe dat ook na 30 runs er nieuwe dingen te wachten staan en dat er nog genoeg verhaal en lore over is om Hades zeker voorlopig nog niet neer te leggen.
Ook wat betreft looks kun je Hades een pareltje noemen. Geen grauwe en doodse onderwereld, maar juist een fleurig kleurenpalet, waarmee de verschillende gebieden er ook uitspringen. Voeg daaraan toe dat de muziek heerlijk is en zelfs de voice-acting is prima te pruimen, zeker voor een roguelike indie game. De personages hebben hun eigen stem en identiteit passend bij de krachten die ze hebben. Zo is Hermes (de boodschapper van de onderwereld) opvallend rap van tong, terwijl Aphrodite met zwoele opmerkingen en haar lustige stem haar charmes toont. Het zijn die details waarmee Hades zich onderscheidt van menig ander roguelike game.
Conclusie
Al met al is Hades een heerlijke game om blindelings aan te schaffen en pogingen te wagen te ontsnappen aan de onderwereld. Je kunt er prima mee overweg als je een uurtje tussendoor vrij hebt, maar ook kan het spel zomaar een hele middag opslurpen voor je er erg in hebt. Het gevoel van “nog een keer” ligt erg hoog en het speelt soepeltjes weg, hoewel dat de auto-aim wel aangepast mag worden. En net als je denkt alles wel zo’n beetje gezien te hebben, ontdek je steeds weer nieuwe bossfights en de heat mode waarmee de pret voorlopig niet op lijkt te kunnen. Hades biedt gewoonweg een heerlijke spelervaring, die je heel lang bezig zal weten te houden!
